Yine Yeniden uzun bir ara sonra

Ne zamandır aklımdan geçiyorum blog olayını ama bir türlü başına oturupda birşeyler yapamadım. Aslına bakılırsa bu hem benim tembelliğim hemde iş yoğunkuğundan kaynaklanıyor. Her haftasonu ayrı bir gazla başlıyım diyorum ama bir türlü oydu buydu derken zaman akıp geçiyor. 4 haftadır bir plan program hazırlayıp bu program dahilinde kendime birşeyler kazandırmak istiyorum ama işte en büyük düşmanım olan üşengeçlik ve erteleme hastalığı sayesinde hiçbirşey yapamıyorum.
Kendime kızmaktan başka bir halt yediğim yok. Hergün yatarken bir takım şeyler düşünüyorum yarından itibaren şöyle yapıcam böyle davranıcam onu yapıcam bunu yapıcam ama hiçbirini yapmıyorum ve kahroluyorum.
Aslında yapmak istediklerim çok zor şeyler değil ama o göt olmadığı için bende zorlanıyorum. Nedir ki akşam geldiğinde televizyon izleme artık akşam bilgisayarını açma zaten sabahtan akşama kadar bilgisayar başındasın aç bir kitap oku bir makale oku birşeyler karalamaya çalış yapmış olduğun veya yapacak diyelim plan dahilinde kendini geliştirmeye çalış çok mu zor hayır ama işte yine aynı durum üşengeçlik erteleme miskinlik.
Anlam veremediğim diğer bir olayda tamam ben bunların hepsini kendime söylüyorum, kendimi devamlı eleştiriyorum ama neden değiştirmek için bir gayret göstermiyorum bilmiyorum. Soruyorum cevaplıyamıyorum. Kapana kısılmış fare gibi sadece çırpınıyorum ama kurtulmama yetmiyor.